نگاره، نگارگری و نگارگر

تعریف نگاره ، نگارگری و نگارگر

نقاشی چیست؟

نقاشی دقیق­ترین و شامل­ترین رشته هنر است و کارمایه آن تمام جهان مرئی را دربر می­ گیرد و در معرض این وسوسه قرار دارد که انضباط صورت (فرم) را از دست بگذارد و تسلیم وسوسه بازنمایی محض گردد؛ آثار بزرگ هنر نقاشی در همه زمان­ها و مکان­ها توجه بسزایی به شکل و صورت (فرم) داشته است، و نقاشی چه در خاور دور و چه در اروپا بیش از نقاشی ایرانی به اختراع انواع ترکیب­ بندی توفیق یافته­ است؛ اما نقاشی ایرانی، مانند سایر هنرهای ایرانی، با جدیت بیشتری به آرمان­های انتزاعی خود وفادار مانده است. و نقاشی ایرانی، با آن که تمام جهان در برابرش گسترده بود، به همان الهام نخستین خود وفادار ماند و نوع خاصی از هنر تزیینی و تصویری به وجود آورد. در نقاشی ایرانی از معنی و زیبایی عناصر آرایشی محض با همدلی بیشتری بهره برداری شد، و این وجوه به درجه بالاتری از کمال رسیدند. این عناصر فرع کار به شمار نمی ­رفتند، بلکه جزو ذات نمایاندن و تجسم بودند و چنان اقتداری اعمال می ­کردند که طفره رفتن از آن ممکن نبود. اما، با آن که نقاشی به این ترتیب موافق همان دیدگاهی است که از زمان زایش هنر در فلات ایران حاکم بود، مفهوم شکل و صورت (فرم) پهنا و ژرفای بیشتری یافته بود. در حقیقت، زیباییِ نقش را مخیّله ­ای که فراتر از عالم محسوسات پرواز می­ کرد دگرگون ساخته و به مرتبه بالاتری ارتقا داده بود. وضوح، دقت، و درخششِ جواهر مانند جزئیات با نوعی بینشِ تر و تازه شاعرانه همراه شده بود که گویی از جهان دیگری بشارت می­ دهد. واقعیت مشخص با تخیلی زنده و بغرنج در هم می ­آمیزد. بینش­های عرفانی، که به چشم این مردم شاعرمنش واقعی و بی­واسطه می­ نماید، چه در زبان و چه در هنر تذهیب، جامه ­ی ملموسی به تن می­ کند. تجلی فر و شکوه آسمانی، که بسیار روی می ­دهد، همواره همراه با وضوح است و صور و ترکیب ­بندهایی که به کار می­ رود غالباً با کارمایه اثر تناسب دارد. و همین امر قوت عاطفی این کارمایه را بسیار بیشتر می­ سازد، تا آن جا که ما حرکت و هیجان عشق و ماجرا، حساسیت متعالی، و حالت خلسه را به چشم می­ بینیم (سیری در هنر ایران، آرتر آپهام پوپ، سیروس پرهام، انتشارات علمی و فرهنگی، جلد 1، فصل 1، صفحه 7) .

نگاره چیست؟

اما در تعریف نگاره تمامی فرهنگ­های لغت موجود اعم از دهخدا، معین، عمید نگاره را نقش، تصویر از منظره، حیوانات و انسان­ها معنی نموده­ اند .

نگارگری چیست؟

نگارگری نیز در همین فرهنگ­های لغت به معنی نقاشی و صورتگری معنی شده است، و ضمناً می ­توان گفت،  طراحی ، رنگ آمیزی، پرداز و قلم گیری انواع طرح­ها و نقوش سنتی با موضوعات مختلف برای ایجاد نگاره ­های مستقل کاربردی (کتاب آرایی و دیوار نگاری) و یا تزیینی را ” نگارگری” گویند. (تاریخ و سبک شناسی نگارگری و نقاشی ایرانی، رامونا محمدی،1389، صفحه 27)

نگارگر کیست؟

با توجه به معانی که از نگاره و نگارگری در فرهنگ لغات مذکور وجود دارد، در خصوص نگارگر نیز می­توان با توجه به معانی آمده در همین فرهنگ­های لغات چنین برداشت که نگارگر صورتگر نقاش می­باید باشد.